Το έθιμο του χαρταετού
 Ένα από τα έθιμα με τα οποία είναι στενά συνδεδεμένη η Καθαρά Δευτέρα στο μυαλό όλων μας από
την παιδική μας ακόμα ηλικία, είναι σίγουρα το πέταγμα του χαρταετού.
Ποια είναι όμως η ιστορία του; Ο χαρταετός πετάει για πρώτη φορά γύρω στο 200 π.Χ στην Κίνα και τη Μαλαισία. Εκεί κατασκευάζονται οι πρώτοι χαρταετοί από μετάξι και μπαμπού και μάλιστα με τη μορφή που έχουν ως επί το πλείστον μέχρι σήμερα στις χώρες αυτές, η οποία δεν είναι αλλή από τη μορφή του δράκου.
Από την Κίνα οι χαρταετοί ταξιδεύουν στην Κορέα και την Ιαπωνία για να εμπλουτιστούς με περισσότερα σχέδια.

Γύρω στο 1400 μ.Χ οι Ευρωπαίοι εξερευνητές που ταξιδεύουν στις χώρες της Ασίας φέρνουν τους χαρταετούς στην γηραιά ήπειρο, όπου κατά τους δυο Παγκόσμιους πολέμους χρησιμοποιούνται ως συσκευές παρατήρησης.
Σήμερα κάθε χώρα έχει τα δικά της έθιμα γύρω από το πέταγμα του χαρταετού. Στην Κίνα θεωρείται ιεροτελεστία από την κατασκευή του εως και το πέταγμά του και μάλιστα διοργανώνονται διαγωνισμοί κάθε χρόνο για τον καλύτερο χαρταετό. Μάλιστα, οι Κινέζοι πιστεύουν ακόμα και σήμερα ότι πετώντας τον χαρταετό διώχνουν την κακή τύχη και ότι όσο ψηλότερα φτάσει ο αετός τους, τόσο καλύτερη τύχη θα έχουν.
Στην Ιαπωνία και συγκεκριμένα στην Οσάκα, κάθε χρόνο, την πέμπτη ημέρα του Μαίου, οι μικροί Ιάπωνες περιμένουν το Κοντομόνο—χι ή αλλιώς τη Μέρα των Παιδιών. Εκείνη την ημέρα, οι οικογένειες που έχουν μικρούς γιους συνηθίζουν να ανεμίζουν στον κήπο πολύχρωμες κορδέλες και πελώριους χαρταετούς σε σχήμα κυπρίνου, που τους έχουν δέσει σ’ ένα μεγάλο στύλο από μπαμπού μ’ έναν ανεμόμυλο στην κορυφή του.
Μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία, είναι η γιορτή «Basant», η οποία πραγματοποιείται κάθε Φεβρουάριο στο Πακιστάν για την υποδοχή της άνοιξης.
Σε αυτή τη γιορτή, όλοι λαχταρούν να κατακτήσουν με τον χαρταετό τους τον ουρανό, πράγμα που θα τους εξασφαλίσει η χρήση των πιο καλών υλικών, και ιδιαίτερα του ανθεκτικότερου σπάγγου, ο οποίος επικαλύπτεται με σκόνη γυαλιού.
Ο χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί.
Ο συμβολισμός του πετάγματος του χαρταετού στην ελληνική χριστιανική παράδοση είναι αρκετά συναφής με τον κινεζικό. Για την ακρίβεια συμβολίζει το πέταγμα της ανθρώπινης ψυχής προς το Θείο. Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη μέρα της Σαρακοστής όπου οι χριστιανοί ξεκινούν την σωματική και πνευματική τους κάθαρση μέσω της μεγάλης νηστείας του Πάσχα.


 Πηγή άρθρου 15minutes.gr

https://www.athena.org.gr

Πώς τίθενται τα όρια στα παιδιά προσχολικής ηλικίας;

Από την Ψυχολόγο του «Θάλπος ΙΙ» Μαρία Μακριδάκη

«Δεν ακούει τίποτα, κάνει του κεφαλιού του», «Την έχουμε κακομάθει και μας κάνει ότι θέλει» «Δεν αντέχουμε άλλο με τις ζημιές του μέσα στο σπίτι» είναι παράπονα που ακούμε συχνά από γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Είναι σημαντικό να τίθενται όρια στις συμπεριφορές των παιδιών από τους γονείς. Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς των παιδιών συμβάλλει στην ανάπτυξη της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας των παιδιών μέσω της εκμάθησης της τήρησης των κανόνων, των ορίων και τον έλεγχο της συμπεριφοράς. Οριοθέτηση όμως δε σημαίνει τιμωρία ούτε φυσικά σωματική τιμωρία. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η πειθαρχία και τα σωστά όρια στα παιδιά προσχολικής ηλικίας έρχονται μέσα από το δικό μας παράδειγμα.

Όταν αντιδρούμε υπερβολικά ως προς τα παιδιά, δίνουμε το παράδειγμα του να χάνουμε τον έλεγχο, ειδικά τη στιγμή που τους ζητάμε να μάθουν να ελέγχουν τον εαυτό τους. Για αυτό το λόγο όταν ένα παιδί χάνει τον έλεγχο και πρέπει να πειθαρχήσει, είναι ζωτικής σημασίας να παραμείνει ήρεμος ο γονιός και να διατηρήσει τον έλεγχό του και να προσπαθεί πάντα να θυμάται ότι ο σκοπός είναι η διδασκαλία, όχι η τιμωρία.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι πράξεις των γονιών αποτελούν παράδειγμα μίμησης για το παιδί, για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ελέγχει τον εαυτό του.

Πώς μπορείτε εσείς ως γονιός, να παράσχετε αυτή τη διδασκαλία; Λέγοντας στο παιδί σας, με λέξεις ή με πράξεις ότι: «Κάθε φορά που θα το κάνεις αυτό, θα πρέπει να σε σταματώ - μέχρι να μπορέσεις να σταματήσεις εσύ τον εαυτό σου.» Θα διευκολυνθείτε εάν έχετε αποφασίσει εκ των προτέρων τι είναι διαπραγματεύσιμο και τι όχι. Παραδείγματος χάρη, η ασφάλεια δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Μόλις το καθορίσετε αυτό, είναι εύκολο να διατυπώσετε σαφείς κανόνες και τις επιπτώσεις τους, να είστε σαφής και συνεπής, χρησιμοποιώντας ήπιο τόνο φωνής.

Σε ότι αφορά τα διαπραγματεύσιμα ζητήματα, ασκήστε την πειθαρχία στα πιο σημαντικά από αυτά καθώς ο καταιγισμός των «όχι» κάνει τις αρνήσεις να φαίνονται επουσιώδεις.

Βοηθά να εμβαθύνετε στη συμπεριφορά ενός παιδιού εάν αυτή επαναλαμβάνεται. Αναρωτηθείτε: «Τι προσπαθεί να μου πει το παιδί μου;» Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συμπεριφορά είναι φυσιολογική. Παραδείγματος χάρη, τα ψέματα και το κλέψιμο είναι χαρακτηριστικά των παιδιών ηλικίας τεσσάρων με πέντε ετών. Το ψέμα εκφράζει την ανάγκη του παιδιού να ζήσει αυτή την επιθυμητή σκέψη που εκφράζει το ψέμα. Το κλέψιμο αποτελεί μέρος της επιθυμίας του παιδιού να είναι «όμοιο» με το άτομο από το οποίο έκλεψε. Αυτό δε σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν πρέπει να μαθαίνετε στο παιδί σας πειθαρχία, κάθε άλλο. Αλλά η κατανόηση των κρυφών στόχων του παιδιού σας μπορεί να σας δώσει την ισορροπία που χρειάζεστε για να μην ενεργείτε υπερβολικά.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πάντα ότι ένα παιδί τεσσάρων ή πέντε ετών που γνωρίζει τα όριά του είναι ένα ασφαλές παιδί, και η αίσθηση ασφάλειας είναι καθοριστικής σημασίας για την ομαλή ανάπτυξη του. Επίσης τα όρια δημιουργούν την αίσθηση του «ανήκειν», διδάσκουν αρχές κοινωνικών σχέσεων, πληροφορούν το παιδί ως προς τις ικανότητες και τις δυνατότητες του καθώς επίσης του διδάσκουν την ανοχή στις ματαιώσεις. Η οριοθέτηση θα το βοηθήσει ως ενήλικα να προσαρμοστεί καλύτερα στην κοινωνία και να διεκδικεί τα δικαιώματα του μέσα σε αυτή, να θέτει τα δικά του όρια στους άλλους, και παράλληλα να σέβεται τα δικαιώματα και τα όρια των άλλων.

Η οριοθέτηση είναι καθοριστική στην προσχολική ηλικία όμως είναι εξίσου σημαντική και σε ένα άλλο κρίσιμο αναπτυξιακό στάδιο της ζωής μας, την εφηβεία. Έτσι λοιπόν θα εξετάσουμε την ανάγκη των ορίων στην εφηβεία στο επόμενα άρθρο.

Ας γνωριστούμε...

Η ιστοσελίδα μας ας αποτελέσει το έναυσμα για δημιουργικές αναζητήσεις και ανταλλαγή εμπειριών στο Θαυμαστό Κόσμο των Νηπίων! 

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ...

 

Αξίζει να το δείτε!!! Χιουμοριστικό Βίντεο για χρήση τεχνολογίας για μωρά...

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ...ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

Η τεχνολογία είναι πλέον κομμάτι της καθημερινότητας τόσο για τους γονείς, όσο και για τα παιδιά. Τηλεόραση, dvd, υπολογιστής, laptop, tablet, κονσόλες παιχνιδιών και άλλα υπάρχουν στην πλειοψηφία των σπιτιών μας.

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το διαδίκτυο, μπορούν να αποδειχτούν σημαντικά εργαλεία για τη μόρφωση και την εκπαίδευση των παιδιών, παρέχοντας ένα πολύ μεγάλο όγκο πληροφοριών, σε συνδυασμό με την εύκολη και γρήγορη πρόσβαση σε αυτές.
Επίσης, τα παιδιά μπορούν να αποκτήσουν και να αναπτύξουν ικανότητες όπως μνήμη, φαντασία, κριτική σκέψη και συγκέντρωση, παίζοντας κατάλληλα επιλεγμένα παιχνίδια που απαιτούν στρατηγική και σκέψη. Ακόμη, το διαδίκτυο μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη και ταχύτερη επικοινωνία, εκμηδενίζοντας αποστάσεις, ενώ σημαντικός είναι και ο ψυχαγωγικός ρόλος του.

Σωματικές παθήσεις
Από την άλλη, παρουσιάζονται όλο και συχνότερα στα παιδιά και τους εφήβους σωματικές παθήσεις ανάλογες με αυτές που έχουν και οι ενήλικες χρήστες υπολογιστών όπως το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, οι πονοκέφαλοι τάσης και οι τενοντίτιδες. Επίσης, όλα αυτά τα μέσα εκθέτουν συχνά τα παιδιά σε σκηνές βίας οι οποίες όσο πιο ρεαλιστικές είναι, τόσο πιο επικίνδυνες είναι για την ψυχική υγεία και ανάπτυξη του παιδιού.
Συχνά η βία παρουσιάζεται σαν κάτι το καθημερινό, που μπορεί να φέρει πλεονεκτήματα. Μάλιστα, η αρνητική επιρροή των video games που περιέχουν βία, είναι ακόμη πιο ισχυρή από τα τηλεοπτικά προγράμματα που περιέχουν βία αφού στα παιχνίδια η βίαιη συμπεριφορά επιβραβεύεται (πηγαίνεις στο επόμενο επίπεδο, αποκτάς πόντους και μεγαλύτερη βαθμολογία).

Τα συναισθήματα που δημιουργούνται από αυτές τις εικόνες μπορεί να έχουν σαν συνέπεια το να περιορίσουν τον λόγο και γενικότερα να δημιουργήσουν προβλήματα έκφρασης στα παιδιά και φυσικά έλλειψη συγκέντρωσης αλλά και υπερκινητικότητα.

Χρόνος μπροστά στην οθόνη
Ο χρόνος που τα παιδιά επιτρέπεται να περνάνε μπροστά σε κάποια οθόνη εξαρτάται από την ηλικία των παιδιών, την ποιότητα του περιεχομένου και τον χρόνο που ο γονέας περνάει μαζί με το παιδί του για άλλες δραστηριότητες. Δεν πρέπει να αφήνουμε από μικρό ένα παιδί μόνο του μπροστά στην τηλεόραση ή μπροστά στο computer.
Τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν ορισμένους κανόνες και οι γονείς να μένουν σταθεροί στις αποφάσεις τους σε σχέση με τον χρόνο που δίνουν στα παιδιά για να ασχοληθούν με αυτά τα μέσα. Η τηλεόραση και το διαδίκτυο είναι ίσως μια εύκολη λύση για μία μητέρα η οποία είναι κουρασμένη και θέλει λίγο χρόνο για χαλάρωση. Καλό είναι όσο μπορεί κανείς να «αναβάλει» την επαφή με αυτά τα μέσα μέχρι την ηλικία περίπου των 3 χρονών και να δώσει έμφαση σε άλλα ερεθίσματα.

Δεν ενδείκνυται η τιμωρία
Μην τιμωρείτε το παιδί στερώντας του πάντα την τηλεόραση, τον Η/Υ ή τα video games, έτσι τους δίνετε αξία. Αυτό που πρέπει να έχουν πάντα υπόψη τους οι γονείς είναι ότι τα μέσα της τεχνολογίας είναι εργαλεία και αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινότητας μας.

Ο τρόπος με τον οποίο τα χρησιμοποιούμε, και αντίστοιχα ο τρόπος με τον οποίο τα εισάγουμε στη ζωή των παιδιών είναι αυτός που θα καθορίσει αν η χρήση τους θα έχει οφέλη ή αρνητικές συνέπειες. Αν απενοχοποιήσουμε αυτά τα εργαλεία, τότε αναγνωρίζουμε το μέρος της δικής μας ευθύνης και αντιμετωπίζουμε πιο αποτελεσματικά την «απειλή» τους.
Από την Στέλλα Σπανού, πρώην συνεργάτιδα  και την Κλεοπάτρα Τσουχνικά (η οποία έκανε την επιμέλεια του κειμένου) συνεργάτιδα της Γραμμής 11525 & του Συμβουλευτικόυ Κέντρου του «Μαζί για το Παιδί»
Σκίτσο: Σπύρος Μουρατίδης